(FIC EXO) โอโอ้เซ ศาสตราจารย์สติฟรุ้ง(ฟริ้ง) - นิยาย (FIC EXO) โอโอ้เซ ศาสตราจารย์สติฟรุ้ง(ฟริ้ง) : Dek-D.com - Writer
×

    (FIC EXO) โอโอ้เซ ศาสตราจารย์สติฟรุ้ง(ฟริ้ง)

    ใช้หน้าตาไอดอลเป็นพื้นฐาน จากพฤติกรรมสัตว์สู่ความน่ารักแบบมนุษย์ : ศาสตราจารย์โอโอ้เซ

    ผู้เข้าชมรวม

    413

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    413

    ความคิดเห็น


    14

    คนติดตาม


    25
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  4 พ.ย. 58 / 17:30 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ






    O OH SE อ่านว่า โอโอ้เซ เป็นชื่อเรียกในวงการ
    ส่วนโอเซฮุน เป็นชื่อเรียกที่พ่อให้มาตั้งแต่เกิด

    โอโอ้เซ นักวิทยาศาสตร์ อายุ 22 ปี อัจฉริยะอายุน้อย ไอคิวเยอะ เรียนมากจนสติหลุด

     มีความเชื่อว่า มนุษย์สามารถแปลงร่างเป็นสัตว์ สัตว์สามารถใช้ชีวิตเหมือนมนุษย์ และสิ่งมีชีวิตสามารถกลายเป็นสิ่งของได้

     

     

     

    ชานราฟเพื่อนซี้ถูกซื้อมาด้วยราคา 190 ดอลล่าร์ (ไมมันน้อยจังวะ) และถูกพัฒนาจนเกือบเป็นมนุษย์ได้ 99 % แล้ว

     โอโอ้เซทดลองผสมเชื้อมนุษย์แบบอัตราส่วน 100:1 ADDPPYUIX (ชื่อสูตรไม่จำเป็นไม่ต้องจำหรอกไม่มีออกสอบนะยูว์)

     

     

     

    "กูนี่ไม่น่าพัฒนามึงมาให้ฉลาดกว่ากูเลยจริงๆ ไอ้ชานราฟ"





         


     ..................................................................................

    INTRO


    ศตวรรษนี้คงไม่มีใครไม่รู้จักศาสตราจารย์สติเฟื่อง ชื่อว่า โอโอ้เซ่ หรือชื่อจริงๆ คือ โอ เซฮุน ผู้ซึ่งเชี่ยวชาญในเรื่องการตัดต่อพันธุกรรมระหว่างมนุษย์ สัตว์และสิ่งของ

    กลางปีคศ.2013 โอโอ้เซ่หลบหนีการจับกุมเมื่อถูกตรวจสอบว่าเป็นส่วนหนึ่งของโครงการตัดต่อพันธุกรรมที่ผิดกฎหมาย โอโอ้เซ่มีความเชื่อว่า มนุษย์สามารถแปลงร่างเป็นสัตว์ สัตว์สามารถใช้ชีวิตเหมือนมนุษย์ และสิ่งมีชีวิตสามารถกลายเป็นสิ่งของได้

    .

    .

    เกาะซารังเป็นเกาะที่อยู่ห่างจากเมืองหลวงถึง 8,000 ไมล์ และยังคงเป็นเกาะที่ไม่มีใครสามารถเข้าถึงได้ เรียกว่าเกาะมืดนั่นเอง ที่นี่ไม่มีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์ แม้แต่แสงแดดไว้ตากกางเกงในก็ยังไม่มี

    .

    .

     “ซารางเฮโย ฉันรักที่นี่จังเลย สุดท้ายก็ไม่มีใครหาฉันเจอ ถ้าไม่ได้ไอ้เรือต้นกล้วยนี่ก็ไม่รู้จะมาถึงเกาะมืดนี่ได้ยังไง ต่อให้ว่ายน้ำอึดขนาดไหนคงตายขึ้นอืดก่อนแน่ะ”

    “บู้ววววว” เสียงหอนเล็ดลอดมาจากฝั่งขวาที่ไกลออกไปจากริมหาด น่าจะประมาณ 100 เมตรได้

    “ใครน่ะ บนเกาะนี้สิ่งที่เรียกว่าคน ก็มีฉันคนเดียวนะ นอกนั้นก็เป็นพวกมนุษย์กลายพันธุ์ทั้งนั้น”

    แต่เสียงหอนปริศนาไม่ตอบอะไรมีแต่เสียงวิ่งเหยียบต้นไม้ใบหญ้าหนีไปทางถ้ำท้ายเกาะที่ห่างออกไปอีก

    .

    .

    “แปลกดีแต่ไม่แปลกมาก เพราะฉันคือ โอโอ้เซ่ อะไรก็เกิดขึ้นได้ถ้ามีโอโอ้เซ่ จะเป็นตัวอะไรก็แล้วแต่อย่าให้ฉันเจอนะ”

     

    .

    .

    เวลาน่าจะประมาณเที่ยงคืนกว่า จับยามสามตราคิดว่าน่าจะใช่ โอโอ้เซ่นั่งนับดาวอย่างตั้งใจอยู่หน้าเพิงที่ตัวเองที่ขอตั้งชื่อว่า “เพิงเพียงเพ้อ” เพิงถูกประกอบขึ้นจากกิ่งไม้เล็กๆ และต้นไม้หายากทางฝั่งตะวันตกของเกาะ ทั้งหมดถูกประกอบขึ้นแบบง่ายๆ โดยใช้เถาวัลย์เป็นตัวยึด

    .

    .

    .

    .

     

     “หนึ่งพันหนึ่งร้อยสิบสอง หนึ่งพันหนึ่งร้อยสิบสาม หนึ่งพันหนึ่งร้อยสิบสี่ เฮ้ยทำไมคืนนี้ดาวมันเยอะจังวะ นับมานานแล้วก็ไม่หมดสักที ถ้าขืนให้นับทั้งคืนวันหวังจำนวนนิ้วไม่พอนับแน่เลย ว่าแต่เมื่อกี้ถึงไหนแล้ววะ นี่ไงกูต้องนับใหม่เลยเนี่ย” โอโอ้เซ่ชอบพูดกับน้ำกับปลาและสิ่งมีชีวิตที่เค้าสร้างไว้

    โอโอ้เซมีมนุษย์ตัวยาวสัญชาตญาณยีราฟที่ชื่อชานราฟคนเดียวที่เค้าเอาติดสอยห้อยตามมาด้วย ถือว่าเป็นเพื่อนคู่ใจได้ทีเดียว

    ก่อนจะมาเป็นชายราฟ เค้าเป็นยีราฟมาก่อน

    ชานราฟถูกโอโอ้เซ่ทดลองผสมเชื้อมนุษย์แบบอัตราส่วน 100:ADDPPYUIX (ชื่อสูตรไม่จำเป็นไม่ต้องจำหรอกไม่มีออกสอบนะยูว์)

    ชานราฟเป็นยีราฟที่พร้อมผสมพันธุ์อายุ 3 ปี ถือว่าเป็นสายพันธุ์ที่แข็งแกร่งที่สุดถูกค้นพบในสวนสัตว์เร่ร่อนที่ใช้ยีราฟเป็นนักแสดงหลัก ชานราฟถูกซื้อมาด้วยราคา 190 ดอลล่าร์ (ไมมันน้อยจังวะ) และถูกพัฒนาจนเกือบเป็นมนุษย์ได้ 99 แล้ว แต่ยังหลงเหลือสัญชาตญาณบางอย่างที่ต้องคอยกินยาคุมพฤติกรรมไว้ตลอด ไม่งั้นชานราฟจะแสดงท่าทางของยีราฟออกมา

    .

    .

    “พี่โอโอ้ครับ ผมว่าผมนับได้แค่ร้อยกว่าดวงเอง ทำไมพี่นับได้ตั้งพันกว่า”

    “ก็นี่ไง มึงชวนกูคุย กูก็นับวนอยู่อย่างเงี้ย นับไปนับมาจะสองพันแล้วนะมึง”

    “พี่โอโอ้ไม่น่าโง่นะครับ นับแล้วจด จดแล้วค่อยเอามาบวกจิ่”

    “กูนี่ไม่น่าพัฒนามึงมาให้ฉลาดกว่ากูเลยจริงๆ งั้นคืนนี้มึงนับให้กูด้วยแล้วกัน กูง่วงแล้ว”

    “ผมก็ไม่รู้ว่าจะโง่นับไปทำไม ดาวมันก็อยู่ของมันดีๆ พี่นี่ทำอะไรแบบปัญญาอ่อนอ่ะเอาจริงๆ”

    “นี่มึงด่ากู”

    “รู้คือฉลาด นี่เริ่มฉลาดแล้วนิ่ ....................แล้วเรื่องเมียล่ะพี่ เมื่อไหร่จะได้เอาเมียกับเค้าสักที”

     “มึงจะเอาตัวผู้หรือตัวเมีย”

    “แล้วแต่พี่โอโอ้เลยครับ”

    “มึงจะเอาคน หรือเอาสัตว์”

    “เอาแบบไหนก็ได้ครับ ขอให้ได้เอาอ่ะพี่”

    “เอาหมอนมั้ยมึง กูยอมสละหมอนให้”

    “โหวววว พี่โอโอ้อ่ะ หมอนอ่ะผมได้ทุกคืน”

    “หมอนใบไหน”

    “หมอนใบนั้นที่พี่โอโอ้ฝันยามหนุนไง”

    “อ้าว สัส”

    “ใช่ครับ สัตว์  ว่าแต่พี่โอโอ้คิดยังไงถึงเลือกให้ผมเหมือนชานยอลครับ” (ชานยอลเป็นต้นแบบที่โอโอ้เซเลือกเอาใบหน้ามาใช้กับชานราฟ)

    “กูไม่ตอบ”

    “เนี่ยถามดีๆ ก็กวนตีนอีก” ชานราฟเป็นประเภทพูดจาหน้าตานิ่ง บางทีพูดออกไปก็ไม่ได้คิดอะไรนอกจากอยากพูด

    “ก็แม่งหล่อไง นิสัยคล้ายมึงมั้ง ขี้เล่น คุยด้วยได้ แต่คุยมากแล้วลามปาม เหมือนจะตลกแต่ไม่ตลก ชอบทำให้คนอื่นมีความสุข แต่กูรำคาญมึง”

    “ตกลงชม???!!??

    “อืม...กูชม”

     

    ดีจังเลยที่วันเงียบๆ แบบนี้มีชานราฟมาอยู่คุยเป็นเพื่อน แม้จริงๆ แล้วผมจะอยากอยู่คนเดียวนั่งคิดอะไรคนเดียวก็เหอะ แต่ไอ้ชานราฟมันเคยบอกว่าถ้าผมคิดอะไรเยอะเกินไปผมจะเป็นบ้าพูดจาไม่รู้เรื่องและหาสาระไม่ได้ ผมอ่ะมีสาระเยอะ ที่พูดมากๆก็ความรู้ทั้งนั้น ไอคิว180 นี่ไม่ธรรมดานะครับ

    “ชานราฟ พรุ่งนี้ฉันตั้งใจจะหาคู่ให้แกแล้วนะ”

    “ที่ไหนพี่”

    “พรุ่งนี้ไปล่าหมาป่ากัน”

    “งั้น ผมนอนผลิตน้ำเชื้อรอนะ”

    “มึงจะทำไรของมึง”

    “นอนนวดไข่”

      !!!!!!





    ............................TBC.......................

    ติดตามผลงานการตัดต่อพันธุกรรมอื่นๆ ของศาสตราจารย์โอโอ้เซต่อไปได้ในฉบับเต็มนะคะ

     


    #ฟิคออซ

     

    ฝากเฟบไว้เป็นกำลังใจก่อนนะคะ

    <โอโอ้เซ ศาสตราจารย์สติฟรุ้ง(ฟริ้ง)>

     Writer : @Zeaan_b

     


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น